Na 21 jaar bloed verzamelen, van lijders en controle honden voor het maagkankeronderzoek, genetisch onderzoek er op los te laten, fenotyperingen te doen is er een doorbraak.

Enkele jaren geleden is dr. Mandigers (met zijn team) samen gaan werken met een Amerikaans team o.l.v. Dr Shawna Cook en Dr. Jacquelyn Evans en dit heeft uiteindelijk tot een mooi resultaat geleverd en we kunnen op niet al te lange termijn de Belgische herders gaan testen.

Genetisch kan er getest worden op risico-factoren en beschermende factoren. Want waarom krijgen de langharen het en niet de Mechelaar? Wat heeft de Mechelaar wat de Tervueren en Groenendaeler niet hebben.

Gebleken is dat als er meerdere tumor-genen aanwezig zijn het risico groter is op maagtumoren. Er kan een risico-schatting gedaan worden bij toekomstige ouderdieren en er wordt bekeken of er de mogelijkheid bestaat om het DNA wat bij de nesten wordt afgenomen in de nabije toekomst ook gebruikt kan worden om van de pups een risico-schatting te maken. Dit is nog in de ontwikkelfase: hoe verloopt het logistiek en financieel. Maar wordt naarstig aangewerkt.

Op de zogenaamde DNA-chip of DNA micro-array kun je heel veel stukjes DNA aanbrengen, elk op hun eigen bij de computer bekende plek. Je kunt op deze manier heel veel testen tegelijk uitvoeren en dat biedt de mogelijkheid om zowel de risico factoren voor maagcarcinoom te bepalen als ook epilepsie. Dus twee erg belangrijke zaken qua gezondheid.

Het programma om dit te doen is er, de volgende stap is om nu de DNA chip te maken (of mogelijk een combinatie met het ouderschapscontrole bij pups). Met deze ontwikkeling hebben we binnen enkele generaties de frequentie van het probleem duidelijk terug te kunnen dringen (mits fokkers bereidt zijn om te testen).

Uiteraard willen we nog steeds graag bloed van lijders, ontwikkeling staat namelijk nooit stil. Dus heb je een brakende Belgische Herder, neem contact op met dr. Mandigers of de rasvereniging (Anne-Marie Smolders). Blijf alert, ook al is er deze enorm positieve ontwikkeling, het probleem is er nog en vertrouw je het niet, schroom niet. Vraag om advies.

En iedereen die ons geholpen heeft, op welke manier dan ook, met donaties, bloed, biopten, enorm bedankt. Het was en is nog steeds een onderzoek van de lange adem maar uiteindelijk wordt ons ras er beter van en dat is onze doelstelling.

Binnenkort verschijnt er een publicatie over deze ontwikkelingen en natuurlijk zal ik deze met jullie delen. Stay tuned.