Voor mijn verjaardag had ik van ons man-trail groepje, een superleuk cadeau gekregen, namelijk een workshop reddingshondenwerk. Samen met de groep, Christianne-Flame, Antoinette-Vici, Elise-Angel en Makari, Ruud-Wizard (helaas Mirjam, jij volgende keer?) hebben we die vandaag gevolgd. Eerst kregen we een stukje theorie en daarna gingen naar een oud pand wat ooit prachtig moet zijn geweest.

Onze dames en heren weten natuurlijk al goed wat zoeken betekent maar vandaag was het in een leeg staand gebouw met veel kamers, deuren en hoekjes. En dit keer geen geurspoor volgen maar vrij hun neus gebruiken en alle mensen vinden die zitten, liggen verwijzen. Lopende/staande mensen negeren.

Zo leuk om te zien hoe ook nu weer iedere hond zijn eigen “tactiek” heeft, Flame bijv het liefste beloont werd met haar speeltje, bij Scarlet voer belangrijk is maar vooral ook blij wordt van complimentjes, Vici ineens veel rustiger werkt, Wizard helemaal in zijn element was, want die wil bij het mantrailen altijd al het liefste zonder lijn door het bos struinen en zelfstandig zijn ding doen. En ook de Ridgebacks van Elise, hebben hun eigen wijze. Makari werkt stoïcijns door en verkent iedere meter en Angel ruikt heus nog wel muisjes die daar gelopen hebben terwijl ze zoekt.

Kortom, weer mooie dingen gezien en gedaan en steeds weer blijft het leuk om met de honden bezig te zijn en ook zeker met zo’n leuke groep. Nogmaals dank 😘